به نقل از «ایرنا»

کمبود موسسه‌های خیریه آموزشی در جامعه مشهود است

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۳۵۱۲۷

اکبر رضایی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: یکهزار و ۲۰۰ نقر از یکهزار و ۶۰۰ دانش‌ آموز جا مانده از تحصیل با همکاری موسسه خیریه یاران علم و کمیته امداد امام خمینی (ره) استان تهران طی ۲ سال اخیر در مناطق محروم کشور شناسایی شدند و آموزش خود را از سرگرفتند.

این فعال فرهنگی با اشاره به شناسایی دانش آموزان بازمانده از تحصیل، اعلام کرد: تلاش برای شناسایی حدود ۴۰۰ دانش آموز که از تحصیل باز مانده اند و تا کنون به علت نبود اطلاعات کافی شناسایی نشده اند ادامه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در تشریح همکاری موسسه یاران علم با کمیته امداد امام خمینی (ره) خاطرنشان کرد: طی سال های گذشته واحد های مستقلی جهت مسائل آموزشی در کمیته امام خمینی (ره) ایجاد شده  و این موسسه با اعزام نیرو های توانمند و جهادی به سراسر کشور با دادن مشاوره و معرفی این دانش آموزان به مراکز آموزشی نسبت به تعیین تکلیف دانش آموزان بازمانده از تحصیل اقدام کرد.

رضایی با تاکید بر اینکه مدرسه یاران علم تبدیل به یک پایگاه شده است که در کنارآموزش بچه ها به ارائه خدمات فرهنگی و اجتماعی نیز پرداخته می شود، افزود: نه تنها در مدرسه به آموزش بچه ها پرداخته می شود بلکه هرهفته تیم های جهادی در حوزه های مختلف پزشکی، مشاوره سایر مسائل اجتماعی خدمات رسانی می کنند، در واقع خانواده های دانش آموزان علاوه بر مشاوره تحصیلی فرزندان خود از خدمات مشاوره  خانودگی نیز برخوردارند.
بنیانگذار موسسه خیریه یاران علم با اشاره به تفاهم نامه این موسسه با اداره کل بهزیستی استان تهران در راستای ارائه خدمات آموزشی به مراکز شبه خانواده اضافه کرد: در این راستا معلمان توانمند به صورت جهادی طی یک دوره سه  ساله به این مراکز برای ارائه خدمات آموزشی اعزام شوند.

وی مناطق کم برخوردار اطراف تهران شامل شهرستان های استان تهران را مورد توجه قرار داد و گفت: دانش آموزان در این مناطق از آموزش با کیفیت قابل قبول برخوردار نیستند و ازین رو می توان از بازنشستگان فرهنگی ،معلمان ، دانشجویان و حتی دانش آموزان برای خدمت آموزشی در این مناطق بهره برد.
این فعال فرهنگی ادامه داد: فعالیت های موسسه یاران علم ابتدا در کهریزک در قالب برگزاری کلاس های تقویتی برای دانش آموزان محروم منطقه بطور رایگان، همایش های علمی و آموزش اولیا به شکل کاملا جهادی از سوی بهترین دبیران استان انجام شد.

وی دیگر فعالیت های موسسه خیریه یاران علم به تاسیس مدرسه ای دخترانه در مهرماه ۹۸ اشاره کرد و افزود: خیران یاران علم با تحقیقات فرهنگی و اجتماعی از مناطق محروم تهران در جنوبی ترین نقطه تهران یعنی منطقه آسیب پذیر روستان مرتضی گرد به ایجاد مدرسه ای به عنوان نمونه و الگو در بزگترین روستای کشور اقدام کردیم.
رضایی با تاکید بر اینکه مسئله آموزش و تعلیم و تربیت باید از ابتدا شکل گیرد، افزود: ساختمان مدرسه یاران علم که جزو اماکن مازاد آموزش و پرورش بود توسط خیران اجاره شد ودر سه پایه اول،  دوم و سوم ابتدایی نسبت به ثبت نام دانش آموزان محروم اقدام شد.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه هزینه ای از دانش آموزان مدرسه غیر دولتی یاران علم روستای مرتضی گرد با ۵۳ دانش آموز گرفته نمی شود، یادآور شد: تمام هزینه ها از قبیل تهیه کتاب درسی، نوشت افزار، روپوپش مدرسه و صبحانه دانش آموزان و سایر هزینه های جانبی با خیران موسسه است.
موسسه خیریه یاران علم با ۱۴ نفر عضو هیات امنا و ۵ نفر عضو هیات مدیره جزء اولین موسسات خیریه متمرکز بر آموزش است که فعالیت خود را از سال ۹۷ آغاز کرده و همه‌ اعضای هیأت امنای این موسسه از فعالین فرهنگی جامعه هستند.

برچسب‌ها شهرستان ری مدارس موسسات خیریه

منبع: ایرنا

کلیدواژه: شهرستان ری مدارس موسسات خیریه شهرستان ری مدارس موسسات خیریه یاران علم دانش آموزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۳۵۱۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود

به گزارش همشهری آنلاین دست شاگردانش را می‌گیرد و راهی کوچه‌ها می‌شود تا راه و رسم مراوادات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتری‌مداری، احترام به محیط زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب می‌خوانند، تجربه کنند. برای درس جغرافیا هم راهی کوه و چشمه و غارهای اطراف شهر می‌شوند و خط به خط کتاب را از طبیعت می‌آموزند. ولدبیگی که دکترای جامعه‌شناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید می‌خواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسه‌ای را. ولدبیگی سابقه ۲۵ ساله تدریس دارد و ۱۵ سالی می‌شود که شیوه تدریسش باعث شده تا دانش‌آموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.

ساعت‌های درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا، تاریخ) اغلب برای بچه‌ها کسل‌کننده است، اما دانش‌آموزان پاوه دوست دارند شما معلم‌شان باشید. آوازه روش تدریس‌تان هم بین خانواده‌ها حسابی گل کرده‌است. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور می‌گذرد؟
از ۱۵ سال پیش پروژه آموزشی با عنوان «از سواد مدرسه‌ای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس می‌کنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچه‌ها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به عنوان مثال هفته گذشته بچه‌های روستای نوریاب در شهرستان پاوه استان کرمانشاه درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچه‌ای از نانوای قدیمی روستا نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم. دقایقی هم با دستفروش دوره‌گرد گذراندیم و درباره احترام به مشاغل نکاتی را گفتم و دست آخر هم به کتابخانه روستا سر زدیم و راه و روش به امانت گرفتن کتاب را مرور کردیم. قصدم از بیان این مثال این است که بگویم دانش‌آموزان نیازی جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالم‌تر برای خانواده‌هایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر شهروندان دارند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.

این روش تدریس در روستا راحت‌تر است یا در شهر؟
هر یک مزایای خود را دارد. در روستا که تعداد کلاس‌ها و شاگردها کمتر است، کلاس راحت‌تر اداره می‌شود. برای درس جغرافیا آسان‌تر به کوه‌ها و چشمه‌ها و غارهای اطراف می‌رسیم، اما در شهر هم موقعیت‌های دیگری برای کلاس عملی درس‌های اجتماعی داریم. دانش‌آموزان را به نهادهایی مثل هلال‌احمر، شهرداری و ثبت احوال می‌برم تا مثلا برای درس شناسنامه به خوبی بدانند در ثبت احوال چه می‌گذرد.

هزینه این رفت و آمدها چگونه است؟
در این سال‌ها تا به حال یک ریال نه از دانش‌آموزان و نه آموزش و پروش گرفتم. من و بچه‌های کلاس همه میسرها را با پای پیاده می‌رویم. دانش‌آموزان از نشستن چند ساعته بر روی نیمکت‌های سرد گریزانند. تدریس باید با روش خلاقانه باشد. دانش‌آموزان هم پژوهشگران کوچک هستند.

این‌طور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچه‌ها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب می‌پوشند. کلاس عملی ما حدود ۳ ساعت طول می‌کشد. تا به حال هم هیح حادثه‌ای رخ نداده، چون بچه‌ها این روش تدریس را دوست دارند.

در برف و سرمای استخوان‌سوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش می‌رود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت می‌کنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری تجربه خودش را با بچه‌ها سهیم شد. برای جذابیت درس تاریخ، آن را از خانواده بچه‌ها شروع می‌کنم و بعد به ایران و جهان می‌رسیم. مثلا بچه‌ها شجره‌نامه خودشان را تا ۷ جد مادری و پدری از خانواده می‌پرسند و درخت زندگی درست می‌کنند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.

ماجرای موزه مردم‌شناسی که از سوی دانش‌آموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچه‌ها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربین‌های قدیمی و هر وسیله‌ای که عمر بیش از ۵۰ سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردم‌شناسی دایر کنند. حدود ۸۰۰ قطعه جمع‌آوری شد و اسفند سال پیش موزه‌ای در مدرسه شهدای ۲۰ خرداد به مدت ۲ هفته برپا کردیم. حدود ۱۲۰۰ دانش‌آموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانش‌آموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از ۳ قرن داشت. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردم‌شناسی پاوه دایر شود. فعلا وسائل موزه هم که امانت بود به دست دانش‌آموزان بازگشته‌است.

با توجه به تحصیلات‌تان چرا معلمی را به تدریس در دانشگاه ترجیح دادید؟
ساخت جامعه بهتر در دست همین دانش‌آموزان است. شهروندانی که بتوانند سالم و متعهد زندگی کنند. برای من مهم نیست کدام شاگردم دکتر یا مهندس شده، دوست دارم شاگردانم را در هر موقعیتی به عنوان یک شهروند مفید در جامعه ببینم.

خاطرات آقای معلم جمال، سال اول تدریسم در شهرستان جوانرود شاگردم بود؛ ۲۵ سال پیش. چند سال پیش با من تماس گرفت که می‌خواهم شما را ببینم. حالا هر هفته از جوانرود به پاوه می‌آید و سر کلاسم می‌نشیند و می‌گوید هنوز هم یاد می‌گیرم. من به او می‌گویم: «جمال وفادار». یکی از برنامه‌های کلاس جغرافیا این است که بچه‌های روستا یا شهر حتما اول باید تمام کوه‌ها، رودها، غارها، چشمه‌ها و پوشش گیاهی محل زندگی‌شان را بشناسند و راجع به این موضوع تحقیق کنند. چندی پیش یکی از شاگردان قدیمی به من گفت: این جغرافیای تو جان ما را نجات داد! قضیه از این قرار بود که برای چیدن گیاهان کوهی رفته‌بودند و در هوای بهاری گرفتار باران و تگرگ شدند. تجربه کلاس به کمک‌شان آمد که در نزدیکی این کوه غاری هست. پناه گرفتند و از خطر صاعقه و رگبار در امان ماندند.

بیشتر بخوانید:
دانش‌آموزان این استان چگونه به ادامه تحصیل جذب می‌شوند؟

کد خبر 848445 برچسب‌ها معلمان خبر مهم مهارت‌ها جامعه استان کرمانشاه دانش آموز